omastraaf.reismee.nl

Reis

Dag 2      24 april 7.30 uit de veren, ontbijten en bagage in de opslag voor aan het einde van de dag. Onze gids staat om 10.00 uur in de receptie van het hotel om ons rond te leiden door het centrum van Moskou Moskou is een prachtige stad, er is een nieuw en een oud Moskou, in het oude Moskou  zijn de prachtige  gebouwen en kerken. Er is veel verwoest in de Stalin periode. De mensen willen daar niet veel over kwijt, maar er zijn miljoenen  mensen afgevoerd. Naar de strafkampen. Verder  is Moskou best wel duur. Er is een heel mooie kerk met prachtige plafond beschilderingen!!!  De kerk ( kathedraal) was door Stalin geheel verwoest om dat deze religie niet duldde. Hij wilde een gebouw neerzetten van 500 m hoog met een beeld erop van Lenin waarin het hHooft plaats zou zijn voor 3000 personen  hand die uit stak zou een helikopter platform worden , dot is nooit gemaakt . De kerk was inmiddels in  een dag verwoest  ,hierna is men met de hand 3jaar bezig geweest met opruimen. Het braakliggende stuk grond is een tijdlang zwembad geweest. Daarna is de kerk weer geheel in originele staat terug gebouwd (3jaar) dit is onvoorstelbaar mooi gedaan. Ook het Kremlin ziet er mooi uit. Verder is het een hele schone stad nergens rommel op de straat. Ook op prachtige perrons van de metro geweest.Echt uniek al zaten we in de  s,avondspits  terug naar ons Sovjet restaurant  waar de kaart door de avond ervoor nog minder dan gisteren!!! Konden we gisteren uit 3 hoofdgerechten kiezen  vandaag was alleen varkenslapjes in de aanbieding!!! Vertrek  uit het hotel s'avonds  20.00 uur om naar het station te gaan Vertrek uit Moskou 21.35 trein 4 2 uur van te voren worden we door de hostess naar de trein gebracht Hostess heeft de terreinkaarten . Op het perron grote drukte maar alles liep op  rolletjes. Het was heel spannend allemaal. Onze groep bestaat inmiddels uit  13 personen Die allemaal in Ulaan Bataar weer een eigen weg gaan 1 stel doet tot Beijing dezelfde reis  Die gaan dan naar huis en wij gaan door . Er is ook en stel en die reist eerste klas, daar worden allerlei grappen over gemaakt, want zij zijn de enigste met een douche!!! Wij hebben een w.c. En wasbakken waar je alleen je tanden kan poetsen maar wij hebben onze natte lappen!!! We delen onze coupe een ander Ned. Stel ongeveer de zelfde interesse en zij gaan ook de rondreis maken door Mongolie.  Welterusten

Reis

Dag 2      24 april 7.30 uit de veren, ontbijten en bagage in de opslag voor aan het einde van de dag. Onze gids staat om 10.00 uur in de receptie van het hotel om ons rond te leiden door het centrum van Moskou Moskou is een prachtige stad, er is een nieuw en een oud Moskou, in het oude Moskou  zijn de prachtige  gebouwen en kerken. Er is veel verwoest in de Stalin periode. De mensen willen daar niet veel over kwijt, maar er zijn miljoenen  mensen afgevoerd. Naar de strafkampen. Verder  is Moskou best wel duur. Er is een heel mooie kerk met prachtige plafond beschilderingen!!!  De kerk ( kathedraal) was door Stalin geheel verwoest om dat deze religie niet duldde. Hij wilde een gebouw neerzetten van 500 m hoog met een beeld erop van Lenin waarin het hHooft plaats zou zijn voor 3000 personen  hand die uit stak zou een helikopter platform worden , dot is nooit gemaakt . De kerk was inmiddels in  een dag verwoest  ,hierna is men met de hand 3jaar bezig geweest met opruimen. Het braakliggende stuk grond is een tijdlang zwembad geweest. Daarna is de kerk weer geheel in originele staat terug gebouwd (3jaar) dit is onvoorstelbaar mooi gedaan. Ook het Kremlin ziet er mooi uit. Verder is het een hele schone stad nergens rommel op de straat. Ook op prachtige perrons van de metro geweest.Echt uniek al zaten we in de  s,avondspits  terug naar ons Sovjet restaurant  waar de kaart door de avond ervoor nog minder dan gisteren!!! Konden we gisteren uit 3 hoofdgerechten kiezen  vandaag was alleen varkenslapjes in de aanbieding!!! Vertrek  uit het hotel s'avonds  20.00 uur om naar het station te gaan Vertrek uit Moskou 21.35 trein 4 2 uur van te voren worden we door de hostess naar de trein gebracht Hostess heeft de terreinkaarten . Op het perron grote drukte maar alles liep op  rolletjes. Het was heel spannend allemaal. Onze groep bestaat inmiddels uit  13 personen Die allemaal in Ulaan Bataar weer een eigen weg gaan 1 stel doet tot Beijing dezelfde reis  Die gaan dan naar huis en wij gaan door . Er is ook en stel en die reist eerste klas, daar worden allerlei grappen over gemaakt, want zij zijn de enigste met een douche!!! Wij hebben een w.c. En wasbakken waar je alleen je tanden kan poetsen maar wij hebben onze natte lappen!!! We delen onze coupe een ander Ned. Stel ongeveer de zelfde interesse en zij gaan ook de rondreis maken door Mongolie.  Welterusten

Reis

Dag 1.         23april  Maandag 23-04-2012  Vlucht nummer kl 903. KLM. Amsterdam naar Moskou Aankomst 17.00 Moskou lokale tijd Verblijf Moskou hotel toerist Selskokhozyaistvennaya str.17/2 Tiara agenten Moskou Dimitri Sazhin     7 9037110755 Marina Rubleva 79037617431 Hotel toerist / room 410 Selskohozyaistvennaya str 17/2moscow 129226 Tel  7  4991874255 Fax. Zie boven Maandag ochtend 23-04-2012   5.30 uur opgestaan  om  de laatste dingen te controleren  Daan om 7.45 voor de deur voor vertrek , polder uit meteen de file in 12Km geen  beste start, vlak voor Purmerend besloten om toch maar met de trein te gaan. Daar begint de moderne techniek met kaartjes uit een automaat halen, dit lukt met 3 man sterk en een hulp. Op naar Schiphol , weer de moderne techniek electronisch inchecken, ook dit lukt, dan je bagage in een luik mikken en electronisch afscheid van nemen, hopelijk zien we dat in Moskou weer terug , volgens de computer zien we het terug dus duimen maar. Hieraan merk je dat je geboren bent in 1800 voor Christus , maar goed het is allemaal gelukt.  Kl 903 vertrok op tijd 12.00 vanuit Amsterdam  en hopen rond 17.00 Moskou tijd daar aan te komen. Hier Oma  straf  ,landing in Moskou was erg hard! En dat voor de KLM maar goed we zijn er. Na bijna twee uur in de file (net amsterdam) aangekomen in het Hotel, dat bestaat uit zes blokken!!, wij denken dat het een Sovjet kazerne is geweest. In blok een is een rest.  Blok twee eten (ontbijt) bij blok drie een bar  blok vier slapen enz. Enz. De slappe lach dus" Er zijn nog een echtpaar en een Fam. Met een kindje 3 jaar. de prijs is redelijk en het eten goed. Morgen om 10 uur naar het rode plein ben heel benieuwd hoe dat is.Moskou is net als andere steden duur word er gezegd. Ik denk dat Herman de Blijker zijn handen zou dicht knijpen bij dit hotel. Gaan zo slapen want morgen moeten we om 8 uur aantreden op naar  het Russische ontbijt!!!! Proberen of we morgen dit kunnen versturen, de computers in deze hoek van moskou  moet je nog aan slingeren , als je naar wifi vraag staan er diverse vraagtekens boven hun hoofd .  Het kan natuurlijk aan mijn russische uitspraak liggen  Veel liefs uit de Sovjet Republiek

Reis

Dag 5.     27 april  Een wat onrustige nacht gehad vroeg eruit ,  bij de stop om 06.30 even wat foto's op het perron genomen van Krasnoyansk ,konden de medereizigers ook even zien wat ze hadden gemist terwijl ze sliepen , het is prachtig weer net zo als de reis tot nu toe, alles gaat voorspoedig de machinist is de weg nog niet kwijt geraakt. De vlaktes zijn overgegaan in heuvel landschap waar de trein zich doorheen slingert een mooi gezicht . De besneeuwde velden en bossen hebben we wonderbaarlijk achter ons gelaten , het water wat we tegenkomen is wel bevroren dus wel koud. Om 07.30 komt ook met een slaperig gezicht mijn schat uit de cabine. Eerst feliciteren met Joyce anders bega je, je eerste fout van de dag. De rest van de wagon is nog niet geland op deze aardkloot. JOYCE jarig, Even sms voor felicitaties vanuit nog steeds Rusland inmiddels een aardig stuk Siberië in richting Irkutch, we zijn nu over de helft van het traject, richting Ulan Batorl Na de de medereizigers ontwaakte, eerst koffie en een ontbijten , BbhInmiddels liep het al weer naar de volgende stop van 10.52 in Kanskaya voor 20 min.  Op het perron stonden de nodige Babuschkas ( moedertje van Rusland ) met hun eigen gemaakte eten, wat prima smaakt, even in slaan dus voor de komende uren. De kleine medereiziger (2,5 j ) liet trots zijn gekookte ei aan idereen zien wat hij had gekregen , een schat van een mannetje. Na de lunch dagboek bij houden, borduurwerk en lezen. Als we niet in de knoop willen komen met het tijdsverschil in Ulan Bator zullen we vroeger naar bed moeten anders wordt de volgende nacht tot uitstappen erg kort.  Dus zullen we Irkursch niet zien als tussenstop. Het is inmiddels 16.30. ( lokale tijd 19.30) en de duisternis begint in te vallen. Jullie begrijpen dat g.j. En ik om de beurt een stukje schrijven en aan jullie dus de taak om te ontdekken wie wie schrijft!!! Het leuke is dat wij het kekkerste eten kopen op de kleine stationnetjes. Op de grote stations zij er van die staats winkeltjes met een Mamoeska in een soort kranten kiosk en ook een luikje   van 20+20 cm waar we dan voorstaan en aanwijzen wat we willen hebben. Vandaag hadden we op een klein perron bij verschillende mensen wat gekocht zo ook een soort pannenkoeken die gevuld waren. Lekker toch dachten we nog maar bij het avondeten lekker op eten. Nou wat het was weten we niet maar zo iets smerigs hebben we nog nooit gegeten!!! G.j  had een andere pannenkoek dan ik, toen ik een hap nam dacht ik he wat is dat maar g.j. Hapte lekker weg, ik zei smaakt die van jou ook zo vies? Nee hoor, zei hij en ik dacht verdomme die van mij zal toch niet bedorven zijn? Ik zei, wil je die van mij ook eens proeven gelukkig vond hij het ook vies en het koekje wat hij had zat binnen in ook een onbestendige smerige. Weggooien dus. Verder eten we lekker van ons voorraadkelder,maar het is ook erg leuk  om op de perrons eten te kopen.  Met Fred en Mieke ( onze mede reizigers in de coupe) maken we s,avond een kaartje wat heel gezellig is. Wie wint gaat bier en chips halen in  de restauratie wagen ( dat is 10 wagons terug, dus een flinke wandeling). Zo dat was het weer voor vandaag, wij gaan om 10 uur naar bed.i.v.m. De tijdzone die we moeten over bruggen. Welterusten. Dag 5.     27 april  Een wat onrustige nacht gehad vroeg eruit ,  bij de stop om 06.30 even wat foto's op het perron genomen van Krasnoyansk ,konden de medereizigers ook even zien wat ze hadden gemist terwijl ze sliepen , het is prachtig weer net zo als de reis tot nu toe, alles gaat voorspoedig de machinist is de weg nog niet kwijt geraakt. De vlaktes zijn overgegaan in heuvel landschap waar de trein zich doorheen slingert een mooi gezicht . De besneeuwde velden en bossen hebben we wonderbaarlijk achter ons gelaten , het water wat we tegenkomen is wel bevroren dus wel koud. Om 07.30 komt ook met een slaperig gezicht mijn schat uit de cabine. Eerst feliciteren met Joyce anders bega je, je eerste fout van de dag. De rest van de wagon is nog niet geland op deze aardkloot. JOYCE jarig, Even sms voor felicitaties vanuit nog steeds Rusland inmiddels een aardig stuk Siberië in richting Irkutch, we zijn nu over de helft van het traject, richting Ulan Batorl Na de de medereizigers ontwaakte, eerst koffie en een ontbijten , BbhInmiddels liep het al weer naar de volgende stop van 10.52 in Kanskaya voor 20 min.  Op het perron stonden de nodige Babuschkas ( moedertje van Rusland ) met hun eigen gemaakte eten, wat prima smaakt, even in slaan dus voor de komende uren. De kleine medereiziger (2,5 j ) liet trots zijn gekookte ei aan idereen zien wat hij had gekregen , een schat van een mannetje. Na de lunch dagboek bij houden, borduurwerk en lezen. Als we niet in de knoop willen komen met het tijdsverschil in Ulan Bator zullen we vroeger naar bed moeten anders wordt de volgende nacht tot uitstappen erg kort.  Dus zullen we Irkursch niet zien als tussenstop. Het is inmiddels 16.30. ( lokale tijd 19.30) en de duisternis begint in te vallen. Jullie begrijpen dat g.j. En ik om de beurt een stukje schrijven en aan jullie dus de taak om te ontdekken wie wie schrijft!!! Het leuke is dat wij het kekkerste eten kopen op de kleine stationnetjes. Op de grote stations zij er van die staats winkeltjes met een Mamoeska in een soort kranten kiosk en ook een luikje   van 20+20 cm waar we dan voorstaan en aanwijzen wat we willen hebben. Vandaag hadden we op een klein perron bij verschillende mensen wat gekocht zo ook een soort pannenkoeken die gevuld waren. Lekker toch dachten we nog maar bij het avondeten lekker op eten. Nou wat het was weten we niet maar zo iets smerigs hebben we nog nooit gegeten!!! G.j  had een andere pannenkoek dan ik, toen ik een hap nam dacht ik he wat is dat maar g.j. Hapte lekker weg, ik zei smaakt die van jou ook zo vies? Nee hoor, zei hij en ik dacht verdomme die van mij zal toch niet bedorven zijn? Ik zei, wil je die van mij ook eens proeven gelukkig vond hij het ook vies en het koekje wat hij had zat binnen in ook een onbestendige smerige. Weggooien dus. Verder eten we lekker van ons voorraadkelder,maar het is ook erg leuk  om op de perrons eten te kopen.  Met Fred en Mieke ( onze mede reizigers in de coupe) maken we s,avond een kaartje wat heel gezellig is. Wie wint gaat bier en chips halen in  de restauratie wagen ( dat is 10 wagons terug, dus een flinke wandeling). Zo dat was het weer voor vandaag, wij gaan om 10 uur naar bed.i.v.m. De tijdzone die we moeten over bruggen. Welterusten. Dag 5.     27 april  Een wat onrustige nacht gehad vroeg eruit ,  bij de stop om 06.30 even wat foto's op het perron genomen van Krasnoyansk ,konden de medereizigers ook even zien wat ze hadden gemist terwijl ze sliepen , het is prachtig weer net zo als de reis tot nu toe, alles gaat voorspoedig de machinist is de weg nog niet kwijt geraakt. De vlaktes zijn overgegaan in heuvel landschap waar de trein zich doorheen slingert een mooi gezicht . De besneeuwde velden en bossen hebben we wonderbaarlijk achter ons gelaten , het water wat we tegenkomen is wel bevroren dus wel koud. Om 07.30 komt ook met een slaperig gezicht mijn schat uit de cabine. Eerst feliciteren met Joyce anders bega je, je eerste fout van de dag. De rest van de wagon is nog niet geland op deze aardkloot. JOYCE jarig, Even sms voor felicitaties vanuit nog steeds Rusland inmiddels een aardig stuk Siberië in richting Irkutch, we zijn nu over de helft van het traject, richting Ulan Batorl Na de de medereizigers ontwaakte, eerst koffie en een ontbijten , BbhInmiddels liep het al weer naar de volgende stop van 10.52 in Kanskaya voor 20 min.  Op het perron stonden de nodige Babuschkas ( moedertje van Rusland ) met hun eigen gemaakte eten, wat prima smaakt, even in slaan dus voor de komende uren. De kleine medereiziger (2,5 j ) liet trots zijn gekookte ei aan idereen zien wat hij had gekregen , een schat van een mannetje. Na de lunch dagboek bij houden, borduurwerk en lezen. Als we niet in de knoop willen komen met het tijdsverschil in Ulan Bator zullen we vroeger naar bed moeten anders wordt de volgende nacht tot uitstappen erg kort.  Dus zullen we Irkursch niet zien als tussenstop. Het is inmiddels 16.30. ( lokale tijd 19.30) en de duisternis begint in te vallen. Jullie begrijpen dat g.j. En ik om de beurt een stukje schrijven en aan jullie dus de taak om te ontdekken wie wie schrijft!!! Het leuke is dat wij het kekkerste eten kopen op de kleine stationnetjes. Op de grote stations zij er van die staats winkeltjes met een Mamoeska in een soort kranten kiosk en ook een luikje   van 20+20 cm waar we dan voorstaan en aanwijzen wat we willen hebben. Vandaag hadden we op een klein perron bij verschillende mensen wat gekocht zo ook een soort pannenkoeken die gevuld waren. Lekker toch dachten we nog maar bij het avondeten lekker op eten. Nou wat het was weten we niet maar zo iets smerigs hebben we nog nooit gegeten!!! G.j  had een andere pannenkoek dan ik, toen ik een hap nam dacht ik he wat is dat maar g.j. Hapte lekker weg, ik zei smaakt die van jou ook zo vies? Nee hoor, zei hij en ik dacht verdomme die van mij zal toch niet bedorven zijn? Ik zei, wil je die van mij ook eens proeven gelukkig vond hij het ook vies en het koekje wat hij had zat binnen in ook een onbestendige smerige. Weggooien dus. Verder eten we lekker van ons voorraadkelder,maar het is ook erg leuk  om op de perrons eten te kopen.  Met Fred en Mieke ( onze mede reizigers in de coupe) maken we s,avond een kaartje wat heel gezellig is. Wie wint gaat bier en chips halen in  de restauratie wagen ( dat is 10 wagons terug, dus een flinke wandeling). Zo dat was het weer voor vandaag, wij gaan om 10 uur naar bed.i.v.m. De tijdzone die we moeten over bruggen. Welterusten. Dag 5.     27 april  Een wat onrustige nacht gehad vroeg eruit ,  bij de stop om 06.30 even wat foto's op het perron genomen van Krasnoyansk ,konden de medereizigers ook even zien wat ze hadden gemist terwijl ze sliepen , het is prachtig weer net zo als de reis tot nu toe, alles gaat voorspoedig de machinist is de weg nog niet kwijt geraakt. De vlaktes zijn overgegaan in heuvel landschap waar de trein zich doorheen slingert een mooi gezicht . De besneeuwde velden en bossen hebben we wonderbaarlijk achter ons gelaten , het water wat we tegenkomen is wel bevroren dus wel koud. Om 07.30 komt ook met een slaperig gezicht mijn schat uit de cabine. Eerst feliciteren met Joyce anders bega je, je eerste fout van de dag. De rest van de wagon is nog niet geland op deze aardkloot. JOYCE jarig, Even sms voor felicitaties vanuit nog steeds Rusland inmiddels een aardig stuk Siberië in richting Irkutch, we zijn nu over de helft van het traject, richting Ulan Batorl Na de de medereizigers ontwaakte, eerst koffie en een ontbijten , BbhInmiddels liep het al weer naar de volgende stop van 10.52 in Kanskaya voor 20 min.  Op het perron stonden de nodige Babuschkas ( moedertje van Rusland ) met hun eigen gemaakte eten, wat prima smaakt, even in slaan dus voor de komende uren. De kleine medereiziger (2,5 j ) liet trots zijn gekookte ei aan idereen zien wat hij had gekregen , een schat van een mannetje. Na de lunch dagboek bij houden, borduurwerk en lezen. Als we niet in de knoop willen komen met het tijdsverschil in Ulan Bator zullen we vroeger naar bed moeten anders wordt de volgende nacht tot uitstappen erg kort.  Dus zullen we Irkursch niet zien als tussenstop. Het is inmiddels 16.30. ( lokale tijd 19.30) en de duisternis begint in te vallen. Jullie begrijpen dat g.j. En ik om de beurt een stukje schrijven en aan jullie dus de taak om te ontdekken wie wie schrijft!!! Het leuke is dat wij het kekkerste eten kopen op de kleine stationnetjes. Op de grote stations zij er van die staats winkeltjes met een Mamoeska in een soort kranten kiosk en ook een luikje   van 20+20 cm waar we dan voorstaan en aanwijzen wat we willen hebben. Vandaag hadden we op een klein perron bij verschillende mensen wat gekocht zo ook een soort pannenkoeken die gevuld waren. Lekker toch dachten we nog maar bij het avondeten lekker op eten. Nou wat het was weten we niet maar zo iets smerigs hebben we nog nooit gegeten!!! G.j  had een andere pannenkoek dan ik, toen ik een hap nam dacht ik he wat is dat maar g.j. Hapte lekker weg, ik zei smaakt die van jou ook zo vies? Nee hoor, zei hij en ik dacht verdomme die van mij zal toch niet bedorven zijn? Ik zei, wil je die van mij ook eens proeven gelukkig vond hij het ook vies en het koekje wat hij had zat binnen in ook een onbestendige smerige. Weggooien dus. Verder eten we lekker van ons voorraadkelder,maar het is ook erg leuk  om op de perrons eten te kopen.  Met Fred en Mieke ( onze mede reizigers in de coupe) maken we s,avond een kaartje wat heel gezellig is. Wie wint gaat bier en chips halen in  de restauratie wagen ( dat is 10 wagons terug, dus een flinke wandeling). Zo dat was het weer voor vandaag, wij gaan om 10 uur naar bed.i.v.m. De tijdzone die we moeten over bruggen. Welterusten. Dag 4.        26 april Donderdag ochtend na een wat abrupte stop was iedereen om 7.00 wakker, was een mooie tijd want we hadden weer een tussen stop in Ishim , toen de wagon deur open ging was het duidelijk dat het een iets kouder gebied was  -6 C , maar wel erg mooi weer , gauw wat water en brood ( ja daar leven we op, we gaan tenslotte richting Siberië )  voor de komende uren inslaan  en weer de trein in op naar de volgende stop, de omgeving wijzigt  niet  veel de afgelopen uren.  We vermaken ons goed in de trein, de Chinese wagon beheerder is een aardige vent , die zeer behulpzaam is, aan een ding twijfel ik wel een beetje, elke als ik toppie zeg moet hij hartelijk lachen , vrees dat dat in het Chinees toch iets anders betekend, zoek ik nog uit. 12.00 tussen stop in Omsk om weer eten in te slaan, voor de volgende 4uur,wat liggen slapen , want al met al is het een toch wel vermoeiende reis, zeker als stilzitten niet je dagelijkse bezigheid is. 15.45 tussen stop in Balalinsk , daar hadden ze Russische pizza en lekker bruin brood dus kopen die handel en weer de trein in , inmiddels was de temp.  weer gezakt tot -oC  nog geen 100 km verder begint het landschap zich te bedekken met sneeuw, dus ons staat nog wat te  wachten in Mongolie We hoorde dat maandag het vliegveld in Irkutsh gesloten was door de sneeuwval, die kan moeten we nog op. We hebben besloten om vanavond niet naar de restauratie wagen te gaan daar dit uit eindelijk toch geen top was , dus om 19.15 bij de volgende stop weer het nodige eten scoren. Het is allemaal goed te doen, de afwas is wat lastig in de toilet ruimte, en weer eens lekker douchen zou toch wel weer prettig zijn, maar daar zijn we nog min. 50 uur van verwijderd. De trein raast maar door de besneeuwd steppen en ondertussen is het 19.00 en compleet donker , we gaan nu steeds meer het tijdsverschil merken omdat we nog steeds in Moskou tijd leven.  We zijn inmiddels weer 4 uur verder en stoppen weer  voor 20 min. in  Wat gerookte kip gehaald voor het eten , want voor moskou is het 19.00 maar voor deze plek is het lokaal inmiddels 22.00. Na de maaltijd maar even een spelletje kaart , daarna naar bed .tot morgen . De dorpjes die voorbij komen zien er wat troosteloos uit, het zijn een stuk of tien à twaalf huisjes met luiken er voor. Allemaal van hout natuurlijk want je ziet alleen maar bossen en steppen.  Waar de mensen hier van leven is een raadsel. Er zijn wel wat fabriekjes maar dat is ook alles. Onderweg zegge en schrijven 1 snel weg gezien. Onze mede reizigers  zijn  bijna allemaal jongeren. Een stel is op huwelijksreis en hebben een jongetje  va 2.5 jaar. Het is een erg leuk en lief kind. Het zijn Belgen. Dan zijn er twee stellen die een wereldreis van een jaar gaan maken. Een stel gaat naar Tibet en dan verder en dat andere stel blijft in mongolie en blijven dan in China. Onze mede hut bewoners gaan ook de rondreis in Mongolie maken en dat is best gezellig. G.j schreef al dat het erg koud is geworden. Wij zijn blij met onze winterkleding. Alles mee maar geen handschoenen. Ja wie denkt daar aan als het bijna Mei is. Maar hier is het nog winter en alles dik in de sneeuw (zie de foto,s) We vermaken ons uitstekend en het is erg gezellig zo met elkaar in het gangpad. Vanavond gaan we aan. Noedels en hopen nog wat komkommer e.d. Te kunnen kopen. Helaas is de wijn erg duur dus nemen we (als het er nog is) een biertje. Ze verkopen wel wodka maar dat lust niemand hier. Bij ons in de wagon zijn alleen  de Nederlanders waar ik het over had. Verder zijn er veel lege wagons dus ze hebben een makkie  onze kampbeheerder (grapje) De restauratie wagen is ongeveer 9 wagons verder dus een flinke tippel om er te komen. Op deze manier kom ik wel van de drank af. 

Reis

Dag 6.         28 April Om het tijd verschil iets op te vangen wat vroeger naar bed gegaan, om deze dag in de normale tijd te starten.  De laatste 24.00 van dit stuk treinreis zijn we begonnen Lokale tijd 7.00 opgestaan en zijn daar het balkanmeer volledig met is en sneeuw bedekt een schitterend gezicht, met de zon hoog aan de hemel.  De reis gaat vanuit Irkutsk onder het na Balkanmeer door en dan buigen we naar beneden af door de bergen richting de Mongoolse grens , die we om vanmiddag rond 17.00 hopen te passeren. De reis wordt met de dag mooier , wat wij allebei hoopte is tot nu toe helemaal uitgekomen en  het is dan ook niet de laatste reis als we gezond blijven  van dit soort. Ook hebben we leuke groep welke in Ulan Bator wel ieder zijn weg gaat, Mieke en Fred gaan samen met ons door Mongolie en dan naar Beijing , vandaan daar uitgaan zij naar huis en gaan wij samen door richting Shanghai Als het mee zit kunnen we iedereen wat laten horen van onze reis in Ulan Bator, het is alleen niet helemaal duidelijk of we eerst naar het hotel nog gaan of dat we meteen van uit de trein morgenochtend Mogolie doorgaan dan zal het weer moeilijk worden om te mailen, we zullen zien.                                                           VVannacht vreselijk geslapen!!! Ik kan echt niet om 10uur slapen ook met een pilletje ging het niet, maar we moeten de tijd overbruggen want het tijdverschil in MOngolie is ruim 3 uur. Wij komen in Mongolie aan om 6.30 uur maar dan is het 3.00 uur Moskou tijd. Erg ingewikkeld maar het gaat ons natuurlijk lukken. Werd vannacht om 1 .15. Wakker en toen nog bijna geen oog dicht gedaan, maar hier was het al bijna licht en een hele berg sneeuw.Het uitzicht was schitterend!!!!                                                 Om half 5 uit bed (waar hebben we het over) en aan de koffie onze wagon genoten nog in diepe rust. De  coupe naast ons is leeg dus daar zat g.j. Al rustig aan de koffie. Na een heerlijk ontbijt gaan we genieten van het geweldige uitzicht. De rest van de dag van de mooie omgeving genoten. Eenmaal bij de grens begon het lange wachten, (Russische grens)controle tij d meer de 3 uur, je hebt echt het gevoel dat je naar de strafkampen gaat. Je mag niet uit je cabine, drugshonden lopen door de wagon , paspoorten worden zeer goed gecontroleerd. Dan denk je als je weer rijd het is klaar, maar dan rij je soort niemandsland in waar je in de minder het land gewoon eer stilstaat, dan lopen er aan allebei van de trein militairen met grote lampen de trein van onder te inspecteren of er niemand onder hangt  Dan gaat de trein weer rijden en komen we aan de mongoolse grens post, dan komt daar de douane weer binnen en begint alles opnieuw, echt prettig voel je je niet moet ik zeggen.  Dit alles duurt bij elkaar min 7 uur het is nu inmiddels 23.00 terwijl wij om 15.00. Al stil stonden, we zijn nog niet weg,  maar we moeten slapen want over uiterlijk  6 uur moeten we er weer uit en zijn we in Ulan Bator en gaan wij onze reis in Mongolie voort zetten. 

Reis

Dag 6.         28 April Om het tijd verschil iets op te vangen wat vroeger naar bed gegaan, om deze dag in de normale tijd te starten.  De laatste 24.00 van dit stuk treinreis zijn we begonnen Lokale tijd 7.00 opgestaan en zijn daar het balkanmeer volledig met is en sneeuw bedekt een schitterend gezicht, met de zon hoog aan de hemel.  De reis gaat vanuit Irkutsk onder het na Balkanmeer door en dan buigen we naar beneden af door de bergen richting de Mongoolse grens , die we om vanmiddag rond 17.00 hopen te passeren. De reis wordt met de dag mooier , wat wij allebei hoopte is tot nu toe helemaal uitgekomen en  het is dan ook niet de laatste reis als we gezond blijven  van dit soort. Ook hebben we leuke groep welke in Ulan Bator wel ieder zijn weg gaat, Mieke en Fred gaan samen met ons door Mongolie en dan naar Beijing , vandaan daar uitgaan zij naar huis en gaan wij samen door richting Shanghai Als het mee zit kunnen we iedereen wat laten horen van onze reis in Ulan Bator, het is alleen niet helemaal duidelijk of we eerst naar het hotel nog gaan of dat we meteen van uit de trein morgenochtend Mogolie doorgaan dan zal het weer moeilijk worden om te mailen, we zullen zien.                                                           VVannacht vreselijk geslapen!!! Ik kan echt niet om 10uur slapen ook met een pilletje ging het niet, maar we moeten de tijd overbruggen want het tijdverschil in MOngolie is ruim 3 uur. Wij komen in Mongolie aan om 6.30 uur maar dan is het 3.00 uur Moskou tijd. Erg ingewikkeld maar het gaat ons natuurlijk lukken. Werd vannacht om 1 .15. Wakker en toen nog bijna geen oog dicht gedaan, maar hier was het al bijna licht en een hele berg sneeuw.Het uitzicht was schitterend!!!!                                                 Om half 5 uit bed (waar hebben we het over) en aan de koffie onze wagon genoten nog in diepe rust. De  coupe naast ons is leeg dus daar zat g.j. Al rustig aan de koffie. Na een heerlijk ontbijt gaan we genieten van het geweldige uitzicht. De rest van de dag van de mooie omgeving genoten. Eenmaal bij de grens begon het lange wachten, (Russische grens)controle tij d meer de 3 uur, je hebt echt het gevoel dat je naar de strafkampen gaat. Je mag niet uit je cabine, drugshonden lopen door de wagon , paspoorten worden zeer goed gecontroleerd. Dan denk je als je weer rijd het is klaar, maar dan rij je soort niemandsland in waar je in de minder het land gewoon eer stilstaat, dan lopen er aan allebei van de trein militairen met grote lampen de trein van onder te inspecteren of er niemand onder hangt  Dan gaat de trein weer rijden en komen we aan de mongoolse grens post, dan komt daar de douane weer binnen en begint alles opnieuw, echt prettig voel je je niet moet ik zeggen.  Dit alles duurt bij elkaar min 7 uur het is nu inmiddels 23.00 terwijl wij om 15.00. Al stil stonden, we zijn nog niet weg,  maar we moeten slapen want over uiterlijk  6 uur moeten we er weer uit en zijn we in Ulan Bator en gaan wij onze reis in Mongolie voort zetten. 

Reis

Dag 7         29april Na alle toestanden in de trein  naar bed  en weer onrustig geslapen. Op het perron stonden de gids al te wachten en dat is een heel prettig gezicht, want waar moet je heen in zo,n vreemd land. Het blijkt nu dat Mieke en Fred ook een tour gaan maken maar naar een andere  plek. Dus gaan g.j. en ik samen met de gids op reis. Van de andere reisgenoten afscheid genomen en sommige zien we nog terug in Utan Bataar als we dinsdag daar weer aankomen. Sommige gaan nu alleen verder en een klein koppeltje gaat door naar Peking. We hebben een zeer goed Engels spreken de gids (hij heeft in Londen gestudeerd) en hij verteld heel veel over zijn land. Na een erg goed ontbijt op. weg naar de ger tenten. Onderweg heel slechte wegen met grote gaten en kuilen. Het is niet voor te stellen  maar zo zijn alle wegen hier. De wegen zijn niet bij te houden daar de temp in de winter min. 50 is en in de zomer plus 50 We waren nog maar amper onderweg of  ( monk) onze gids zei..Kijk daar komt een zandstorm en voor wij het wisten zaten we er midden in!!!! Je weet niet wat je ziet binnen no time alles mistig en geel!!! Het is net mist maar dan dikker dan dik en geel. Het was een prachtig gezicht een echt avontuur. Monk zei O, dat kan wel 2 dagen duren!!! Nou lekker dan dacht ik weg uitzicht want dat is hier geweldig, een enorme ruimte om je heen, overal  paarden koeien, geiten en schapen zo maar in het wild. Sommige horen bij een nomade familie en de rest is gewoon van niemand!!! Je kan gewoon een paard meenemen( dat is toch niet te geloven) en als je bent waar je wil dan ga je er af en klaar is Kees!!  Er zijn hier zoveel paarden nog meer dan  mensen(+anderhalf millioen mensen).  Dus kies maar uit. Onderweg gestopt bij een eethuisje en daar gegeten, er was daar een mongoolse Fam. En we moesten met ze op de foto want toeristen zijn hier zeldzaam heb ik begrepen althans in het gedeelte waar we toen waren. Ze hadden zelf eten meegenomen en we moesten ook proeven. Er kwam een kartonnen doos op tafel en daar zaten stukken vlees in maar nog aan het bot!!! Gewoon in een kartonnen doos. Toen verscheen er een giga groot slagers mes en daar werden stukken vlees mee afgesneden van het bot.(alles gefilmd)  en toen een groeps foto. Lachen dat snap je wel. Onze ger tent  is ENIG. Doorsnee ongeveer 5 meter. Er staat een grote kachel in met een pijp naar boven en stoken maar!!! We hebben ook een nachtemmer  want de w.c. Is hier niet om de hoek. We kunnen nog niet douche want het vriest hier s,nachts  min 10  nog en dan gaat het water er af. In de douche ruimte is het ook niet aan te radenmet deze kou in je blootje te staan, dan kan je Karel wel afbreken, optie met kleren aan schiet niet op. Dus na 5 dagen trein en geen douche en nu nog 3 dagen gertent is de aftershave een welkomen uitvinding. In het dorp is een openbaar badhuis , gaan we niet doen, ben geen mongool Na dagen de spieren niet te hebben gebruikt, de eerste bergwandeling gemaakt, een prachtig uitzicht was de beloning, kon daar even helemaal alleen zijn  met de natuur en de periode met Pa overdenken, wat had hij dit ook prachtig gevonden, Wie weet ziet hij samen met ma mij wel zitten op de berg, en ziet dan dat ik samen met Von hier intens van geniet . Aan de andere kant maakt het je ook triest het is erg dubbel allemaal . Boven diverse filmpje/foto,s gemaakt en weer naar beneden, daar nog even staan praten met Munck, over het land en toen de tent in . Kachel  aangemaakt en binnen de kortste keren is het heerlijk warm. Von een lekker wijntje en ik aan de koffie, sms kontact gehad met de kinderen , dus wat wil een mens nog meer. Straks om 19.00 eten in de grote Ger zal mij benieuwen , het eten tussen de middag was prima. Met de computer geprobeerd kontact te leggen maar dat lukte niet ook de gids niet( heeft zelf ook iPad en snapte het ook niet) Bij terugkomst in het hotel proberen we nog eens en anders via zijn iPad. Een beetje geschiedenis  van Mogolie Voor zover ik wist behoorde Mongolie tot China , dit blijkt niet waar te zijn, De muur is gebouwd  om de mongolen buiten China te houden, daar deze eigenlijk over China heerste  China was eigenlijk ingelijfd bij Mongolie , door de muur wisten de Chinezen de mongolen buiten de deur te houden. Jaren later heeft China wel geprobeerd om Mongolie in telijven maar dit nooit gelukt. China heeft in de geschiedenis nog nooit een land met oorlog verovert. Toen de communistische tijd aanbrak heeft China geprobeerd om Mongolie naar zich toe te trekken, maar deze zijn op vrijwillige manier met rusland in zee gegaan om zo China te ontwijken. Toen het communisme eindigde is ook Mongolie een democratie begonnen, dit is pas 20 jaar gaande. Door jarenlang communisme hebben de mongolen niet geleerd om zelfstandig te handelen omdat als vroeger van regerings wegen werd geregeld , het zelf denken duurt nog jaren voordat dit loopt. Het enigste wat het communisme geregeld heeft en werkt zijn de provincies, Mongolie bestaad uit 21 provincies welke elk ter grote van Nederland België en Denemarken samen zijn.

Reis

Dag.   8.           30 april Na een heerlijk diner gezellig zitten praten met Monk hij vertelde heel veel over de geschiedenis van zijn land.hij mag oprecht trots zijn op dit Mongolie wat aan het begin staat van een nieuwe tijdperk. Samen met m.n lief een film gekeken lekker knus samen in ons gezellige warme huisje.Kacheltje aan wijntje er bij kortom het kon niet beter. Werd vanmorgen vroeg wakker en G.j op z.n knieën voor de kachel. (4.00) om dat kreng weer aan te krijgen want zo eenvoudig was dat nog niet!!! Maar  3x is scheepsrecht en ja hoor daar snorde hij weer. Een steenkoude man terug inbed lang leven de vakantie!!! (het vriest hier snachts nog) Maar we waren van plan om niet zo laat op te staan en wat van de omgeving te filmen . Het is half negen zei g.j.  Dus kom op er uit, op naar het ontbijt. He dat is gek alles nog dicht??? Hoe kan dat vroegen wij ons af. Nou niet zo moeilijk hoor want g.j. Zijn horloge staat op hollandse tijd maar dat geeft niet hoor ik tel er gewoon 7 uur bij op.Ja ja  nou we stonden dus mooie om  half ZEVEN  Klaar om te gaan eten jammer foutje  dus nu maar wachten tot 10 uur want zei de gids slapen jullie maar lekker uit kan je ook een beetje wennen aan het tijdsverschil.   Vandaag gaan we naar Kharkhorin het grootste en enigste  overgebleven boeddhistische klooster van  Mongolie . Het klooster is ommuurd door 108 Stupa,s en moet zeer de moeite waard zijn. Wat mij steeds duidelijker is geworden zolang wij samen dit soort reizen kunnen maken dit ook gaan doen, beiden hebben we wel een wensen  lijstje. Het weg zijn uit het hectische leven word voor mij steeds belangrijker, ik merk aan mijzelf steeds meer dat ik wat ik doe niet meer wil, al besef heel goed dat het wel moet kunnen allemaal. Hopelijk heeft Von nog een hele tijd te gaan zodat we dit samen kunnen blijven doen. (ook ik kan wat krijgen dat besef ik ook). Het is heerlijk om te zien hoe zij hiervan geniet, het is echt haar ding, als zou ze niet zonder de kinderen en kleinkinderen kunnen .( ik ook niet) We gaan nu ontbijten en dan op pad . Het is wel vreemd om te weten dat jullie nog in bed liggen ( 9.45 hier in Holland nu 03.45). We gaan ontbijten ,tot het vervolg. Het klooster voldoet aan onze wensen. Het grootste gedeelte is gesloopt door het com.regiem maar gelukkig is het weer opgebouwd. Er zijn prachtige gebeds ruimte waar  monniken een sutra ( een speciaal gebed) voor je bidden. Je kunt dan voor allerlei dingen bidden en steeds gebruiken ze daar een ander gebedsblad voor. Wij hebben natuurlijk voor onze  Kinderen  Kracht, Liefde, Licht en Wijsheid gevraagd. Wij moesten op een klein houten bankje zitten met onze ogen dicht en handen in de boeda stand. Het duurde ongeveer 5 min en daar na kregen wij ieder een klein zakje met heilig poeder wat we thuis kunnen branden. Het is het grootste boeddhistisch  klooster van Mongolie  het Edene Zuu Khalid  is ommuurd  door 108  Stupa . Na de Lunch rijden we naar Khogno Kan. Dat is een ander ger kamp waar ook een speciale plek is voor monniken om te mediteren. En bijzonder  is het!!!! Onderweg. Zijn we langs de plek gekomen waar eerder de zandstorm woede geloofelijk hoe rustig en mooi  het nu was, ze noemen het de kleine Gobi woestijn . G.j heeft veel gefilmd  het is prachtig. Na een rit dwars door het zand gebied  (bleven soms ook steken in het zand) kwamen we op een plek aan in de middel of no weer. Ik dacht dat zal toch niet hè , maar dat was het kleine gebedshuis. Na een behoorlijke klimtocht  gingen we een speciale gebedsruimte in waar af en toe 5 monniken. Komen om te mediteren.Hier was een vrouwelijke monnik  die daar alleen woonde. Hier en daar een kleine Ger en dat was het. Weer een klein stukje terug en ik dacht er zal toch wel een dorp of zo zijn??? Nou nee dus we stopte op een plek waar de wereld ophoud!!!! Er staan 2 ger tent  en een klein gebouw voor de toiletten maar dat is niet af. Er is helaas ook geen water!! Ach zei de gids je gaat gewoon verderop even zitten dat doen ze hier allemaal . Ik wist niet dat zo iets nog bestond. Maar dat moet je ruim zien! Er is ok geen elektrisch  licht, we krijgen kaarsen vanavond, ( Daan ik hoor je lachen, ) komt het lampje  van  Marjan toch heeeeeel goed van pas.G.j vind het hier het einde en ik vind het, het einde van de wereld. Maar we slaan ons er wel doorheen. De kachel wordt gestookt op takkenbossen  ( Joyce je weet wel die jij ook een op je rug had ) En het dak moet een stukje open blijven ( het kan niet eens dicht ) dus dat betekent met veel kleren aan naar bed!!! Het vriest hier ongeveer wel 5-6  Gr. G.j  zegt dat hij zijn termo onder goed aan doet. En ik denk dat ik mij niet een ga uitkleden!!! Om kort te gaan het is hier echt het einde van de wereld, maar de bergen zijn prachtig. Ik hoorde net van de gids dat het eten zo wordt gebracht nou dat is dan een diner bij kandellicht!!! Helaas heb ik nog maar een restje wijn maar ik zie de lol er wel van in. O, ja er loopt hier ook nog een grote hond rond dus je snapt het wel ik kom moet voor morgenochtend de tent uit. Je betaald een paar centen maar dan heb je ook wat!!!!  Ik hoor net van de gids dat er weer een zandstorm op komst is maar gelukkig is de wind de andere kant op. Wij zitten wel in de luwte van de berg. Midden in de tent aan het plafond hangt een touw met onder aan een steen. Je begrijpt het wel   Hè , als het erg slecht wordt moeten we samen aan het touwwerk  gaan hangen!!! Hoezo rustige ouwe dag? We wachten maar rustig af. Het eten was prima een soort pasta met vlees en een koekje toe!  Hier op het kamp  zijn 2 bewakers die de boel in de gaten houden O.K. Dat was het voor vandaag , we gaan zo nog een filmpje kijken en dan slapen. Gelukkig dat de I-pad op batterijen is. Welterusten morgen meer.

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Tiara Tours