Dag. 15.      7 Mei Een nieuwe dag is aangebroken, en een nieuwe ervaring zullen we weer opdoen,    als het goed is staat er weer iemand klaar om ons naar de boot te brengen. Volgens de gegevens zal de trein  15.50 arriveren, ik heb geen idee hoe ver het naar de haven is, we zullen zien. De verdere reis zal ook weer nieuw hoofdstuk van onze reis worden, volgens zeggen moet het schitterend zijn, we wachten af. Daar zijn we weer !! Wij hopen dat jullie ons Reisverslag  leuk vinden, we proberen ieder een stukje toe te voegen  en het zo leuk mogelijk te maken. Onze Chinese meisjes zijn erg aardig , maar de gesprekken  gaan met een beetje Engels en verder handen en voeten werk. De ene is zwanger. ( 2 mnd) en de ander werkt op een kantoor. Zij z'n erg vrijgevig en we moeten alles proberen wat erg leuk is!! Onze smeerkaas vinden ze smerig maar de leverpastei  ( ja die van unox ) vonden ze erg lekker. Ook de ontbijt koek ging er in als koek zal ik maar zeggen.  Wat de luxe van de trein betreft die heeft zich uitgebreid met 2  toiletten , een staan w.c. En een waar je op KAN zitten op , met een uitroep teken , want geen fatsoenlijke Nederlander  haalt het in z.n hoofd om dat te doen!!!  Wat zijn die Chinese mensen toch een vies volkje!!! Ik weet dat bij mijn moeder vroeger Chinese  en Japanse mensen  woonden en dat er regelmatig de w.c. verstopt  waren en daar had ze op haar bekende wijzen  geen goed woord voor over. Nou ze heeft gelijk gehad !! De omgeving is hier totaal anders en........ Het regent!" verder kunnen  we weinig zien want de ene tunnel na de andere komt voorbij. Fotograferen en filmen is met deze regen niet mogelijk, maar we moeten nu nog 5 uur met de trein dus hopelijk is het weer daar beter , het zou zonde zijn als we op de boot regen hebben. Maar in dit land bepaald Boedha dit , volgens de Chinesen  We zijn nu alweer met ons laatste stukje van de vakantie bezig, paar dagen boot, en dan 1 dag de trein naar Shanghai , volgende dag naar het vliegveld , en teug naar Amsterdam . De treinreis van Moskou tot Beijing was 7500 km , van Beijing naar  Chongqing  is 2.100  km, over de rivier  is het 660 km  Chongqing, naar Shanghai is het 2200 km. Dus als we terug zijn in Amsterdam zullen we zeker 20.000 km achter de rug hebben. Al die trein was er geen mogelijkheid bij de stations om uit te stappen, toen we in Chongqing aankwamen , wat  ook een enorme stad met 8 miljoen inwoners is , zagen we pas hoe lang die trein was , totaal 19 wagons van elk 26 m ,dus meer dan 500 m lang met totaal van +/-  700 passagier . Aangekomen op het perron  ( er kwamen +_ 600 mensen ui de trein ) zagen wij niet direct een gids  staan!   Oeps wat nu, we wachten even  zei g.j  maar er was  binnen 5 min. niemand  meer op het perron. Dus wij maar naar beneden en ja hoor, daar stond een klein zenuwachtig  Chinees vrouwtje ons op te wachten. You ara  from Holland ?   Het kon ook niet anders we waren nog de enigste op het station .Yes, Yes gelukkig toen met een rot vaart  door de stad, op naar het schip.  En,ja hoor daar was hij dan, nou luxer dan luxe kon bijna niet, het ziet er allemaal  schitterend uit!! Ook voor onze euro,s. Het begon al dat we een standaard kamer hadden geboekt en of we niet even toch nog een andere kamer wilden zien, o.k op naar room nr 2  en ja hoor met een balkon en een tweepersoons e.d. Maar ze had nog een suite en die moesten we toch echt ook even zien.  Nou dat was erg luxe , aan de voorkant van het schip, met een apparte slaapkamer. Voor you second honymoon trip. Zei ze lachend, kun je na gaan hoe stralend we er nog uitzien!!! Om kort te gaan kamer 2 vonden we wel wat beter i.v.m het balkon. Maar we moesten natuurlijk wel bij betalen. En zo gaat het eigenlijk met veel dingen hier. Of we dit niet wilde of dat was toch ook geweldig, enz, enz. Nou moet het toch niet gekker worden dachten we. Het is wel een cultuurschok ,van het ene uiterste in het andere uiterste. Zie je ons hier binnen komen na 24.00 uur trein, met onze stoffige schoenen en onze rugzak op!!!, De rest van de passagiers waren gekleed of ze de love boat betraden dus we vielen wel op, maar het personeel blijft lachen.( opdracht van de baas wat er ook gebeurd lachen blijven). De bagage wordt na gebracht en o,jee dat kleine chineesje met mijn rugzak op. Het was geen gezicht en hij ging steeds krommer lopen!! Hij dacht hoe hoe kan dat mens zo.n zware rugzak dragen. En ik maar lachen en zeggen strong woman hè. Na alle drukte gingen we op dek 6 kijken (het open dek) en dat is echt geweldig. Zaten we net lekker samen op het dek, ik een paar foto's te nemen van de omgeving , kwam er een Chinees naar me toe, probeerde mij wat duidelijk te met zijn foto toestel. Ik dacht nog hij wil zeker dat ik een foto neem met hem en een andere Chinees, Nou dat was niet de bedoeling, zijn idee was om samen met mij op de foto te gaan, Von werd het foto toestel in haar handen geduwd, en hij sloeg liefde vol zijn arm om me heen, nu daar , ik daar niet van gediend ben , belande met elleboog op een wat pijnlijke manier tussen ribben , waarna de foto sessie snel eindigde, en ik de Chinees ook niet meer heb gezien, je maakt wat mee op zo'n reis. Om 21.00 algemene informatie. Daar heen  ,en voor we het wisten kwam de dokter  vragen voor acupunctuur , goed voor ongeveer 60 kwalen zei ze en gaf ons een hele lijst,, dat hebben we allemaal niet zei g.j dat was niet mogelijk en ze begon meteen op m.n rug te drukken!, Rot op zei ik nog en toen kwam de  masseuse aan lopen. Maar met G.J z,n zuigzoen nog op z.n been ( nog vers in het geheugen )begrepen  ze wel dat er aan ons geen geld meer valt te verdienen. O,ja wat ik nog even wil vermelden is dat ik toch voor de Chinese homo,s een erg aantrekkelijke man heb!!! Nog even terug naar Peking daar gingen we eten bij. KFC. En daar zat een homo weet een rose hoed op. Ik dacht nog dat is gek en  g.j zei die kerel zit  tegen mij te knipogen!!!   En wat denk je hier op het bovendek, komt een kerel naar ons toe slaat z.n arm om g.j heen en vraagt aan mij of ik van hun samen een foto wil maken!! Ik dacht nog..... Hij wil een foto toestel aan ons verkopen, want ik had die arm niet gezien!!!Maar nee hij wilde wat .toen heeft g.j hem een elleboog stoot gegeven en ons mannetje viel bijna overboord . Het moet toch niet gekker worden. Morgen is onze eerste dag op het schip en we gaan door een mooie kloof heb ik begrepen. Ik denk dat onze Jacq. Zich hier wel thuis zou voelen, want we hebben een vaste tafel  gastvrouw ,  tot morgen