Dag.  14.           6 mei Goedemorgen het is hier nu half tien in de ochtend en voor jullie is het nu 3.45 Het weer is wederom prachtig en de rugzakken zijn op nieuw weer  ingepakt!!! Steeds als we aan komen gaan er div. spullen uit , we worden er steeds handiger in! Mijn rugzak is voor de spullen die we niet meteen nodig hebben, en G.J. Rug zak is voor de dagelijkse gebruiken  zoals toilet spullen e.d. Ook een rolkoffer voor het eten,koffie,thee zetten we naast ons op de bank in de trein. Gisteravond nog even kontact met Joyce en Sarah , Sander en Daan  fijn om ze weer even te zien het blijft een prachtige uitvinding om elkaar zo te zien op zo'n afstand Helaas geen kontact met Jacq. Was wel online maar geen verbinding. Ook is het tijdsverschil lastig , we moeten altijd wachten tot zeker 23.00 tot het in Nederland een goede tijd is om te bellen. Om half twee worden we opgehaald voor het vervolg van onze reis, we gaan weer met de trein nu naar Chongqing.. We zitten precies 24 .00 uur in de trein. Voor de eerste keer met z,n tweeën..ook best spannend. We kunnen een paar dagen niet on line zijn, daarom versturen we dit bericht nog even. Nog even terug komende op de voetmass. Van gisteren nou dat was werkelijk een reuze ervaring. G.j heeft al het verhaal ven de flessen wijn verteld, nee, nee no wine en de chinese  maar kijken van die zijn gek. Nou als er iets of iemand de ze  reis dronken is geweest zijn het onze voeten wel. Twee flessen wijn p.p in die bak met heet water.  En heet was het!!! Toen moesten we ons omdraaien. En begon  de rug mass. WAT,heet mass. Ze begonnen met al de kracht die in die magere lijven zit op ons in te rammen !! Heerlijk daar niet van maar hard dat wil je niet weten. Ik hoorde G.J regelmatig kreunen , zo van Oh, en Ah. Ik dacht dat klinkt als????? Toen was ik aan de beurt, en het was erg pine full.  Na de rug mass. Waren onze voeten aan de beurt, maar eerst kregen we een zeer hete neksteun en een heet kussen voor in onze rug. De stoelen  werden in slaap standgezet, licht uit op een klein lampje na en genieten maar dachten we. Nou dat was even jammer want van genieten was geen spraken!!! Onze voeten werden letterlijk en figuurlijk  onder handen genomen. Hoe zo drukpunt mass. Alle pijn punten werden fors aangepakt. En dat was geen pretje kan ik je vertellen!!! Maar dachten we het zal wel ergens goed voor zijn. Onze masseurs gingen even weg en we dachten dit was het dan, nou dat was heel verkeerd gedacht. Ze kwamen na 2 min. Weer terug met een soort glazen bollen die ze op onze been en voeten zetten . En een pijn zeg, dat wil je niet weten, en ik maar lachen hè. Van de zenuwen , ik dacht we komen hier nooit heel vandaan!! Om een lang verhaal kort te maken G.J. Heeft op zijn kuit  ja,  midden op zijn kuit een soort zuigzoen plek van doorsnee 3 à 4 cm staan.  Hij had z,n korte broek aan dus je snapt het wel hè . Ik ga zo de straat niet op zei hij, maar ja het moest toch. Ik heb zo gelachen Ik ga afsluiten want we moeten ons zo gaan omkleden voor de reis. We willen proberen om nog een paar foto,s over te zenden !!! Op de weg naar het station , kwamen we met  de chauffeur (China speedy ) in gesprek  over het Christendom dat werd hier ook geduld, en er was vrijheid  van geloof en religie toen kwam bij mij de vraag naar boven waarom dan de problemen met Tibet . Dat had ik beter niet kunnen doen, maar het bewust. China vind dat China de moeder is, en Mongolie  en Tibet de kinderen ,  En  beide  mogen ze blij zijn dat China ze onder haar hoede heeft genomen, beide landen hebben het veel beter dan in het verleden , zo zei hij, ze hebben alle vrijheid. En dit kwam er nogal pinnig uit.  Het was duidelijk dat de twee landen niet zo moeilijk moesten doen. Wij weten inmiddels wel beter dat Mongolie zelfstandig is en Tibet volledig word wordt onderdrukt , van vrijheid is totaal geen sprake. Ik heb het gesprek gauw een andere wending gegeven, want hij was niet blij of heeft nog angst om verraden te worden zoals het vele jaren is gegaan. Na dit gesprek zijn we heelhuids op het station aangekomen, zonder opgepakt te zijn voor opruiing , en in eenzaamheid te zijn opgesloten. Zo zitten we inmiddels op een van de 5 stations van Peking en het is er bere druk. ( net Schiphol of vakantie pieken) voor ons hier is dat gewoon ,wat wil je met op dit moment 20 miljoen in deze stad. Onze gids kwam keurig op tijd ons ophalen, we zitten nu in een ( voor Chinese  begrippen ) luxe wachtruimte , wij zitten hier omdat we dit stuk van de reis een soft sleeper hebben. We hopen dan ook dat we met z,n tweeën  blijven. Ik heb wel begrepen dat het er luxe is en dat houdt in dat we airco hebben en zachte bedden. Dat lijkt mij heerlijk  want de bedden in de Moskou trein waren harder dan hard en maar 50 cm breed. Onze trein staat al op het bord  maar we moeten nog een uurtje wachten voor we er in mogen stappen. De chinesen zijn vooruit gegaan wat betreft het omroep gebeuren,!  Er wordt nu ook in het Engels omgeroepen maar het is niet te verstaan!!! Jammer hè . De trein vertrok precies op tijd, ik had geloof ik al verteld van het gezichtsverlies bij vertragingen, nou alles gaat echt op tijd . We zitten inderdaad in een luxe wagon , goede bedden airco, en 3 vrouwen, dit is overbodige luxe, want aan een heb ik al mijn handen vol.  De restauratiewagon zit meteen naast die van ons , dus Von had zo bedacht daar maar te gaan eten vanavond, na twee dagen een snelle hap. De trein is een stuk geruislozer dan hiervoor , dus een goedenacht rust zit er wel in. Ook hebben we tv in de cabine , maar deze heeft op de zender het vervolg van onze  opera van gisteravond , dus dat is een stuk minder. Maar goed wij wilde met de trein door China , dus niet zeuren. Even terugkomend over het versturen van foto's ,dit lukte niet Facebook had onderhoud en lag eruit toen  we wilden inloggen ,de verbinding gisteren was ook al slecht. Vanmorgen nog wel even verslagje verstuurd.  Onze beide reisgenoten liggen al te slapen( 16.30) lekker rustig , van dat chinese geklets raak je niet echt ontstrest , het Engels gaat ook moeizaam, het is goed zo. We zijn dan misschien een oud stel , en lang bij elkaar maar, we zijn nog niet uitgepraat ( het boek is nog niet uit). Het is etenstijd en de restauratie zit afgeladen vol met chinesen , kan geen sprinkhaan meer bij. Je krijgt meteen een idee als dat volk met 1,2 miljard aan de wandel gaat naar Europa , dan is er geen plaats meer voor ons. Het idee om te gaan eten is voorbij. De medereizigers ontwaken weer en gaan eten, we wisselen wat voeding uit , aan elkaar, wat wij niet kennen, en zij niet kennen , toch leuk. Wij kregen allebei een zakje met gedroogd vlees, proberen dus maar, bleek erg heet te zijn, Von haar hoofd werd er vrij rood van , en de fles met water was nodig, de twee meiden hadden natuurlijk de grootste lol, die zijn het gewend, als die naar de wc gaan , worden meteen hun aambeien gecremeerd . De rest van de avond op de i pad een filmpje gekeken, en daarna slapen, tot morgen.